මිලාන පත් එකිනෙක වියැකුණු තුරු
ගිම්හානය ලඟ කඳුලු සලන විට
තුරු හිස මත නව ජීවය කැන්දූ
වස්සානය නුඹ.............
සීතල සුදු හිම පියවිලි අතරින්
දෙනෙත් හරින්නට නොහැකිව ලත වුණපුංචි මලක් වෙත මද හස රැන්දූ
සරත් අරුණ නුඹ.....................
හීතල කඳුලක තනිකම විඳිමින්
බොඳ වූ මුව අග කඳුලැලි පිස ලූ
මා නෙතු අද්දර ජීවමාන වූ
මගේම සඳ නුඹ.................
කව්ද සිඳු ඒ සඳ?
ReplyDeleteඔය ඉන්නෙ සඳ ලැප්ටොප් එකකුත් තියාගෙන
ReplyDelete