කරදහි ඔරු සහ ඉස්ගෙඩියෝ

වැහි කාලෙ පටන් අරන්. කොහේදෝ හංගාගෙන හිර කරගෙන තිබුණ පුංචි දිය බිංදු  කොහාට හරි හලලා දාන්නයි අහස බලන් ඉන්නෙ....රිදී පාට අහසෙ නළියන රත්තරන් පාට විදුලි රේඛාත් ඉස්සරහට එන වැහි කාලෙ ගැන අපිට මතක් කරනව. හවස් වෙද්දි අහසෙ එහා මෙහා පියාඹන වැහි ලිහිණියන් ප්‍රමාණයත් දැන් වැඩි වෙලා.

ඉර අවුවට වේලිලා තිබුණ තණකොල ආයෙමත් පණ ගහල නැගිටල ඒවි. උදේ නැගිටිනකොට වතුසුද්ද මල් අග  වීදුරු පබලු වගේ දිලිසෙන වැහි බිංදු  ආයෙමත්  ටික කාලෙකට අපිට දකින්න පුළුවන්වේවි...........

මතක් වෙනවා පුංචි කාලෙ වැහි දවස්..... 

මහ වැස්සක් වැ‍ටුනම මුළු මිදුලම වැවක් වගේ පිරෙනව.. 
සුදු පාට වැලි උඩ වැ‍ටුණ පැහැදිලි වතුර, ටික වෙලවකින්ම අලුත් පාරවල් හොයාගෙන  පුංචි පුංචි ඇළ පාරවල් හදන්න පටන් ගන්නව. ඒ වැලි අස්සෙන් තිරිවාන ගල කැට එකින් එක මතු වෙලා පෙනෙන්න ගන්නව.... 
ජනේලෙ ග්‍රීල් වලට මූණ තද කරගෙන මම ජනෙල් වීදුරුව අස්සෙන් වැස්ස දිහා බලන් ඉන්නව. හැම පැත්තෙන්ම වැටෙන වැහි බින්දු මිදුලෙ වතුර උඩ වැටිල මවන කවාකාර තරංග දිහා බලන් ඉන්න මම තවමත් ආසයි.

හයියෙන් වහින වෙලාවට දේදුනු පේන්නෙ නෑ කියල අම්මා කොයි තරම් කිවුවත්, මම හැමදාමත් වහින වෙලාවට අහසෙ දේදුනු හොයන්න ආසා කළා. තවමත් ආසා කරනව.

වැස්ස පටන් අරන් ටික වෙලාවකින්  අහක දාන කඩදාසි වලින් විතරක් නෙමේ, අප්පච්චිගෙ හාෆ් ශීට් වලිනුත් කඩදාසි බෝට්‍ටු හැදෙන්න පටන් ගන්නව. පීල්ලෙන් වැටෙන වතුරෙ නංගියි මමයි ඉස්තෝප්පුවෙ ඉඳන් කඩදාසි බෝට්‍ටු දියත් කරනව.
වැස්ස තරම තුරල් වුණාම අපි දෙන්න කැඩුණ කුඩයක් ඉහලගෙන බාගෙට තෙමී තෙමී ඒ වෙනකොටත් ගලාගෙන යන වතුරෙත් බෝට්‍ටු පා කරනව.....
අන්තිමට ටික වෙලාවකින් වතුර බැහැල යද්දි මිදුලෙ තැනින් තැන අපේ කඩදාසි බෝට්‍ටු වල නටබුන් ශේෂ වෙලා තියෙනව.....

වැස්සත් එක්ක රෑ වෙද්දි ගෙම්බන්ගෙ සද්දෙ කළුවරේම ඇහැන්න පටන් ගන්නෙ ගෙඹි ගමුදාවක් කෑ ගහනව වගේ. 
කොහෙ ඉඳන්ද මේ ගෙම්බො මෙහෙම කෑ ගහන්නෙ කියල හොයන්න යන්න හිතෙද්දිම වැස්සෙ සීතලට නංගිට තුරුල් වෙලා මට නින්ද යනවා..... 

පහුවදා ඇහැරිලා බලද්දි අප්පච්චි  කොට කලිසමකුයි,  sri lanka  කියල ගහපු සුදුපාට තොප්පියකුයි ,දනිස්ස ගාවට උස බූට් සපත්තුයි දාගෙන වත්ත වටේට කපලා තියෙන අගල් උදැල්ලෙන් පාදනවා.
මමත් හිරි පොදේම නණ කැඩුණ කුඩෙයි, මට වඩා ලොකු සෙරෙප්පු දෙකකුයි දාගෙන අගල් බලන්න යනවා..... 
"මඩේ එන්න එපා" අප්පච්චි කෑ ගහනව. මට ඒවා ඇහැන්නෙත් නෑ. 

වතුර පිරිලා තියෙන අගල් වල තැනින් තැන ගෙඹි බිත්තර කැටිති පා වෙනව. තවත් ටික දවසකින් ඒවා පුපුරලා පුංචි මාළු පැටවු වගේ ඉස්ගෙඩි පැටවු එලියට එනව. 
මම පරණ ජෑම් බෝතලයකුත් අරන් නංගිත් එක්ක ඉස්ගෙඩියො අල්ලන්න යනවා.... 
නැන්දලාගෙ අයියයි නංගියිත් තව ජෑම් බෝතලයක් ඒ වැඩේටම අපිට එකතු වෙනවා. 
වැහි වතුරත් එක්ක කොහෙ හරි වෙලකින් පාවෙලා ආව පුංචි මාලු පැටියෙකුත් ඉඳලා හිටලා අපිට හම්බෙනව.... 
මාළු රංචුවක් අල්ලගත්ත වගේ ජයග්‍රාහීව ඉස්ගෙඩියො පිරුණ ජෑම් බෝතලෙත් අරන් අපි ගෙදර යනව.... 
"ඊයා, ජරා සත්තු ගේ ඇතුළට ගේන්න එපා...."අම්ම කෑ ගහනව.
ඒවා නෑහුණා වගේ, කකුල් එනකම්ම ගේ ඇතුලෙ ඉන්න වරය මම ඉස්ගෙඩියන්ට ලබා දෙනවා..... 

කතන්දර පොත් වල තියෙනවා වගේ කෙහෙල් කොට වලින් පාරු හදාගෙන ගං වතුරෙ යන්න මම හීන දකිනව. ඒ හීනෙ නම් කවදවත් හැබෑ වෙන්නෙ නෑ. හැමදාමත් කඩදාසි බෝට්‍ටු වල කපිතන් වෙලා මම  සෑහීමට පත් වෙනව.....