පුංචි කුරුලු කතාවක්

අද කාලෙ ගොඩක් පවුල් වල වගේ මේ පවුලෙත් හිටියෙ, අම්මයි තාත්තයි බබාලා දෙන්නයි. එයාලගෙ පුංචි කූඩුවෙ එයාලා සතුටින් ජීවත් වුණා.
කාලයක් ගත වුණා. 
පුංචි දඟකාරයො දෙන්නට දැන් ටික ටික අත්ත‍ටු ගහලා ඉගිලෙන්න පුලුවන්. 
අත්ත‍ටු හරියට වැඩිලා නැති වුණාට , යම්තම් අම්මලා එක්ක කූඩුවෙන් එලියට යන්න පුලුවන් තරමට එයාල දැන් ලොකුයි.

අද එයාලට සතු‍ටු දවසක්. වෙනදාට වඩා ටිකක් ඈතට එයාලව අම්මල එක්කන් ඇවිත්.

මේ මොනවද? 
සුවඳ මල් ගොඩක්.....
පුංචි කුරුලු බබා ටිකක් ලං වෙලා බැලුවා.
හරී සුවඳයි.....
මල් පැණිත් තියෙනවා.

සතුට වැඩි කමට දඟලන්න ගිහින් තව ටිකෙන් එයාව ලිස්සල වැටෙනවා. පුංචි අත්ත‍ටු දෙක ගහල නොවැටී බේරෙන්න එයාට පුළුවන් වුණා.

තාත්තා මේක දැක්කා. එයාට ටිකක් විතර තරහ ගියා වගේ.

"ළමයි..... මොකද මේ දඟලන්නෙ? අන්න අර අත්ත උඩට වෙලා දඟලන්නෙ නැතිව ඉන්න" එයා තදින් කිවුවා.

තාත්තගෙ සද්දෙට බය වුණ පුංචි පැටවු දෙන්නා හිමින්ම ඒ අත්ත උඩට පියඹලා ගියා. ඊට උඩින් තියෙන අඹ කොල ටික හිසට වහලක් වගේ ඒ දෙන්නව ආරක්ෂා කළා.

අම්මයි තාත්තයි මාරුවෙන් මාරුවට ඒ දෙන්නව බලා ගත්තා අනිත් කෙනා බබාලට කෑම හොයාගෙන එනකම්.

හොඳට බඩ පිරුණට පස්සෙ දෙන්නටම නිදි මතයි වගේ. 

රෑ මේ ගහේම පහන් කරන්න අම්මයි තාත්තයි තීරණය කළා.
අම්මටයි තාත්තටයි තුරුලු වෙලා නිදා ගන්න එක තරම් සැපක් දරුවන්ට වෙන කොහෙන්ද......

මන්දාරමත් එක්ක එන වැහි බින්දු වලින් මේ පුංචි පවුල බේරන්න අඹ ගහ සැදී පැහැදී හිටිය.